Dit artikel verscheen eerder – licht gewijzigd – op de nieuwswebsite Apache.
Een kandidaat-bondskanselier die zijn middelvinger opsteekt! De Stinkefinger was maar een van de vele missers die Peer Steinbrück tijdens de Duitse verkiezingscampagne beging. Waarom kreeg de gereputeerde oud-minister snel de bijnaam ‘Pannen-Peer’?
Lange tijd bleef onduidelijk wie de Duitse sociaaldemocratische partij (SPD) tegen bondskanselier Angela Merkel in het veld zou sturen. De leden van de trojka, de feitelijke partijtop, voelden zich oorspronkelijk alle drie geroepen. Tegen fractieleider Frank-Walter Steinmeier sprak dat hij bij de vorige verkiezingen kansloos door Angela Merkel werd verslagen. Peer Steinbrück, van 2005 tot 2009 minister van Financiën in de eerste regering-Merkel, werd geprezen om zijn intelligentie, daadkracht en gevoel voor humor. Sigmar Gabriel beschikte als partijvoorzitter uiteindelijk over het voorrecht om zichzelf tot Kanzlerkandidat uit te roepen.
De uiteindelijke beslissing was voor eind 2012 gepland. Maar in september van dat jaar maakte Frank-Walter Steinmeier onverwacht publiek dat hij geen zin had in een tweede kandidatuur voor het hoogste ambt van Duitsland. Aangezien Sigmar Gabriel in peilingen veel minder goed scoorde dan Peer Steinbrück, liet de partijvoorzitter de kelk aan zich voorbijgaan: Steinbrück moest Angela Merkel uit het zadel lichten. De partij startte slecht voorbereid in de verkiezingsstrijd. “Voor Steinbrück was er geen campagne, geen podium, geen medewerkers; er was niks”, zei voormalig SPD-kopstuk Franz Müntefering een tijd geleden in Die Zeit. “De start was mislukt. De haren rezen mij ten berge.” Sinds zijn aanduiding haalde de sociaaldemocraat voortdurend het nieuws met een nieuwe ‘panne’.
(Peer Steinbrück op zijn ‘Klartext Open Air’-tour in Berlijn)
Lees verder →